พวกคุณ ๆ รู้หรือเปล่าล่ะว่าการกอดเป็นยารักษาโรคได้ด้วยเพราะการกอดคือยาทางใจที่ดีที่สุดนั่นเพราะเพราะเมื่อไหร่ที่คนกำลังท้อแท้สิ้นหวังและต้องการกำลังใจซึ่งมันก็หาซื้อไม่ได้เพียงแค่ต้องการความใส่ใจจากคนที่คุณรักนั่นเองคุณจึงจะได้มีกำลังใจและลุกฮึดสู้ขึ้นมาอีกครั้งนั่นเองบางคนอาจจะบอกว่ากำลังใจของตัวเองคือการได้กินของอร่อย ๆ ได้เล่นเกม ได้ดูหนังxxที่
ชอบเพราะบางคนเวลาเครียดต้องหาที่ระบายหนังxxก็เป็นอีกอย่างนึงที่หลาย ๆ คนนั้นเลือกใช้คนที่ดูหนังxxเขาอาจจะไม่ใช่คนที่หมกมุ่นก็ได้เพราะคนเรามีความชอบที่ต่างกันหนังxxก็เป็นอีกที่พึ่งที่ไม่ได้แย่แล้วอีกอย่างหนังxxนั้นก็ดูได้ทั้งผู้ชายและผู้หญิงเรียกว่าใครอยากคลายเคลียดก็ได้เสมอแต่มันก็คงจะไม่ใช่วิธีที่ยั่งยืนคุณอาจจะหายเครียดไปชั่วขณะแต่คุณก็ต้องกลับมาเครียดอีกแต่วันนี้เรามีวิธีที่ได้ผลอย่างแน่นอนมาบอกกันมันก็คือการกอดนั่นเองไปดูกันดีกว่าว่าการกอดนี่มันดียังไงคุณจะได้กอดกันทุกวันไปเลย
ข้อที่หนึ่งผ่อนคลายกล้ามเนื้อ ใครจะไปเชื่อละว่าการกอดสามารถช่วยผ่อนคลายกล้ามเนื้อได้ด้วยจริง ๆ การกอดจะช่วยผ่อนคลายกล้ามเนื้อในร่างกายและสามารถบรรเทาความรู้สึกที่ไม่ดีแล้วคุณเองก็จะรู้สึกดีมาก ๆ เลยด้วย
ข้อที่สองระบบประสาทสมดุล การที่เรากอดคนที่เรารักผิวหนังของเราและคนรักจะส่งผ่านกระแสไฟฟ้าที่อยู่ใต้ผิวหนังในส่วนนี้นั่นแหละที่จะทำให้กระแสไฟฟ้าในร่างการรักษาสมดุลระบบประสาทได้เป็นอย่างดีเลย
ข้อที่สามสร้างระบบภูมิคุ้มกันให้กับร่างกาย การกอดกันคือการชาร์จพลังช่วยเริมสร้างระบบภูมิคุ้มกันให้แกร่างกายดังนั้นการกอดกันก็เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ร่างกายแข็งแรงขึ้นและยังช่วยให้ระบบของเม็ดเลือดขางสมดุลขึ้นอีกต่างหาก
ข้อที่สี่เยียวยาจิตใจผู้ป่วย นักจิตวิทยาระดับโลกได้กล่าวไว้ว่าคนเราต้องการกอดอย่างน้อยวันละสี่ครั้งเพื่อการดำรงชีวิตกอดแปดครั้งเพื่อการดำเนินชีวิตและกอดสิบสิงครั้งเพื่อนรักษาสภาพจิตใจเพราะฉะนั้นการกอดนี่แหละจะช่วยรักษาให้ผู้ป่วยนั้นหายได้เร็วมากยิ่งขึ้นกว่าการรักษาด้วยยารักษาโลกด้วยซ้ำเพราะว่าบางโรคมันก็ไม่สามารถจะรักษาหายด้วยยาธรรมดา
ข้อที่ห้าสร้างความสุข ว่ากันว่าการกอดกับคนที่เรารักเป็นเวลานาน ๆ จะส่งผลให้ต่อมโฮโมนช่วยยกระดับความสุขให้กับเรารวมถึงการสร้างความสัมพันธ์อันดีให้งอกเงยขึ้นอย่างรวดเร็วอีกด้วย
ข้อที่หกสร้างความเชื่อใจ การกอดกันจะทำให้อีกฝ่ายรู้สึกถึงความอบอุ่น เชื่อใจ ปลอดภัยและมั่นใจในตัวของเรามากยิ่งขึ้นเหมือนกับเป็นสื่อสารทางร่างกายมากว่าคำพูด